εχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση)
εχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση)
Πως γίνεται η διακοπή της εγκυμοσύνης;
Σε κυήσεις στα αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) η συνηθέστερη επέμβαση είναι η τεχνητή απόξεση του ενδομητρίου και η έξοδος του κυήματος μετά από διαστολή του τραχήλου. Μετά τις 12 εβδομάδες η διακοπή της εγκυμοσύνης γίνεται για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με το έμβρυο και προτιμάται η μέθοδος της πρόκλησης τοκετού με προσταγλανδίνες και οξυτοκίνη.
H γυναίκα προγραμματίζεται για απόξεση με βάση την ηλικία της κύησης. Η ηλικία της κύησης προσδιορίζεται με βάση την τελευταία έμμηνο ρύση και με βάση μετρήσεις που πραγματοποιούνται σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Η επέμβαση της απόξεσης αφορά συνήθως κυήσεις σε αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) και έχει ως εξής;
Οι επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης γίνονται σε ειδικά εξοπλισμένο χώρο νοσοκομείου. Η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική εξεταστική θέση και της χορηγούνται από τον αναισθησιολόγο ενδοφλεβίως φάρμακα που της προκαλούν αναισθησία. Ο γυναικολόγος αφού βεβαιωθεί ότι η γυναίκα κοιμάται και δεν αντιδρά σε επώδυνα ερεθίσματα διαστέλλει σταδιακά το στόμιο του τραχήλου της μήτρας και μετά με ειδικό αναρροφητήρα που εισάγει με προσοχή στην κοιλότητα της μήτρας εξάγει το κύημα και τους υμένες του (διακοπή της εγκυμοσύνης). Μετά μπορεί ο γυναικολόγος να μπει με ειδικά ξέστρα και να ελέγξει την κοιλότητα της μήτρας για τυχόν υπολειμματικούς ιστούς του εμβρύου. Η όλη επέμβαση διαρκεί συνήθως μερικά λεπτά, εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν δυσκολίες (πχ ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας). Η γυναίκα ξυπνάει μετά από λίγο και σε 1 με 2 ώρες μπορεί να φύγει για το σπίτι.
Ποιες είναι οι επιπλοκές μιας διακοπής εγκυμοσύνης;
Οι άμεσες επιπλοκές είναι σπάνιες και είναι σχετικές με την τεχνική που ακολουθείται κατά την επέμβαση. Διάτρηση της μήτρας και αιμορραγία παρατηρούνται σε λιγότερο από 1% των περιπτώσεων και συνήθως πρόκειται για καταστάσεις που υποχωρούν από μόνες τους υπό ιατρική παρακολούθηση. Οι λοιμώξεις (ενδομητρίτιδα και σαλπιγγίτιδα) είναι πιο συχνές (μέχρι 4%) και αντιμετωπίζονται με αντιμικροβιακά φάρμακα. Οι απώτερες επιπλοκές δεν μπορούν να καταγραφούν και να περιγραφούν με ευκολία διότι απαιτούν ειδικές επιδημιολογικές μελέτες. Σίγουρα αν μια γυναίκα υποβάλλεται συχνά σε επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες να καταστρέψει μέρος του ενδομητρίου της και να αναπτύξει ενδομητρικές συμφύσεις που επηρεάζουν την μελλοντική γονιμότητά της.
Σε ποιες περιπτώσεις γίνεται πρόκληση τοκετού σε κυήσεις μεγαλύτερες της 13ης εβδομάδας;
Η διακοπή της εγκυμοσύνης σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται για καθαρά ιατρικούς λόγους που έχουν σχέση με το έμβρυο. Για παράδειγμα αν βρεθεί χρωμοσωμική ανωμαλία μετά από βιοψία χοριακής λάχνης ή αν βρεθεί κάποια σοβαρή συγγενής ανωμαλία με το υπερηχογράφημα της εγκυμοσύνης ο γυναικολόγος συνιστά διακοπή της εγκυμοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι έχει αναπτυχθεί μια φιλοσοφία ευγονικής στην ελληνική κοινωνία η οποία δεν επιτρέπει την γέννηση σε νεογνά που θα είχαν κάποια σοβαρή καθυστέρηση και τα οποία δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου. Βέβαια η τακτική αυτή γλυτώνει τους γονείς αλλά και το νεογνό από απίστευτη ταλαιπωρία σε νοσοκομεία και ειδικές θεραπείες και δίνει τη δυνατότητα στο ζευγάρι να ξαναπροσπαθήσει για μια νέα εγκυμοσύνη περισσότερο υγιή.
Πως γίνεται η πρόκληση τοκετού για τη διακοπή της εγκυμοσύνης;
Η πρόκληση τοκετού γίνεται με τη χρήση ουσιών όπως οι προσταγλανδίνες, οι οποίες χορηγούνται από το στόμα και από τον κόλπο. Επιπλέον, στη γυναίκα τοποθετείται ενδοφλέβιος ορός με μεγάλες δόσεις οξυτοκίνης, μιας ορμόνης που προκαλεί έντονες συστολές της μήτρας. Σταδιακά αρχίζουν ρυθμικές συστολές της μήτρας οι οποίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την διαστολή του τραχήλου και την έξοδο του κυήματος. Σε αρκετές περιπτώσεις θα πρέπει η γυναίκα να υποβληθεί σε επιπρόσθετη απόξεση του ενδομητρίου για την αφαίρεση υπολειμματικών ιστών από τους υμένες και τον πλακούντα.
Σε κυήσεις στα αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) η συνηθέστερη επέμβαση είναι η τεχνητή απόξεση του ενδομητρίου και η έξοδος του κυήματος μετά από διαστολή του τραχήλου. Μετά τις 12 εβδομάδες η διακοπή της εγκυμοσύνης γίνεται για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με το έμβρυο και προτιμάται η μέθοδος της πρόκλησης τοκετού με προσταγλανδίνες και οξυτοκίνη.
H γυναίκα προγραμματίζεται για απόξεση με βάση την ηλικία της κύησης. Η ηλικία της κύησης προσδιορίζεται με βάση την τελευταία έμμηνο ρύση και με βάση μετρήσεις που πραγματοποιούνται σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Η επέμβαση της απόξεσης αφορά συνήθως κυήσεις σε αρχικά στάδια (μέχρι 12 εβδομάδες) και έχει ως εξής;
Οι επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης γίνονται σε ειδικά εξοπλισμένο χώρο νοσοκομείου. Η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική εξεταστική θέση και της χορηγούνται από τον αναισθησιολόγο ενδοφλεβίως φάρμακα που της προκαλούν αναισθησία. Ο γυναικολόγος αφού βεβαιωθεί ότι η γυναίκα κοιμάται και δεν αντιδρά σε επώδυνα ερεθίσματα διαστέλλει σταδιακά το στόμιο του τραχήλου της μήτρας και μετά με ειδικό αναρροφητήρα που εισάγει με προσοχή στην κοιλότητα της μήτρας εξάγει το κύημα και τους υμένες του (διακοπή της εγκυμοσύνης). Μετά μπορεί ο γυναικολόγος να μπει με ειδικά ξέστρα και να ελέγξει την κοιλότητα της μήτρας για τυχόν υπολειμματικούς ιστούς του εμβρύου. Η όλη επέμβαση διαρκεί συνήθως μερικά λεπτά, εκτός από τις περιπτώσεις όπου υπάρχουν δυσκολίες (πχ ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας). Η γυναίκα ξυπνάει μετά από λίγο και σε 1 με 2 ώρες μπορεί να φύγει για το σπίτι.
Ποιες είναι οι επιπλοκές μιας διακοπής εγκυμοσύνης;
Οι άμεσες επιπλοκές είναι σπάνιες και είναι σχετικές με την τεχνική που ακολουθείται κατά την επέμβαση. Διάτρηση της μήτρας και αιμορραγία παρατηρούνται σε λιγότερο από 1% των περιπτώσεων και συνήθως πρόκειται για καταστάσεις που υποχωρούν από μόνες τους υπό ιατρική παρακολούθηση. Οι λοιμώξεις (ενδομητρίτιδα και σαλπιγγίτιδα) είναι πιο συχνές (μέχρι 4%) και αντιμετωπίζονται με αντιμικροβιακά φάρμακα. Οι απώτερες επιπλοκές δεν μπορούν να καταγραφούν και να περιγραφούν με ευκολία διότι απαιτούν ειδικές επιδημιολογικές μελέτες. Σίγουρα αν μια γυναίκα υποβάλλεται συχνά σε επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες να καταστρέψει μέρος του ενδομητρίου της και να αναπτύξει ενδομητρικές συμφύσεις που επηρεάζουν την μελλοντική γονιμότητά της.
Σε ποιες περιπτώσεις γίνεται πρόκληση τοκετού σε κυήσεις μεγαλύτερες της 13ης εβδομάδας;
Η διακοπή της εγκυμοσύνης σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται για καθαρά ιατρικούς λόγους που έχουν σχέση με το έμβρυο. Για παράδειγμα αν βρεθεί χρωμοσωμική ανωμαλία μετά από βιοψία χοριακής λάχνης ή αν βρεθεί κάποια σοβαρή συγγενής ανωμαλία με το υπερηχογράφημα της εγκυμοσύνης ο γυναικολόγος συνιστά διακοπή της εγκυμοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι έχει αναπτυχθεί μια φιλοσοφία ευγονικής στην ελληνική κοινωνία η οποία δεν επιτρέπει την γέννηση σε νεογνά που θα είχαν κάποια σοβαρή καθυστέρηση και τα οποία δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στις απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου. Βέβαια η τακτική αυτή γλυτώνει τους γονείς αλλά και το νεογνό από απίστευτη ταλαιπωρία σε νοσοκομεία και ειδικές θεραπείες και δίνει τη δυνατότητα στο ζευγάρι να ξαναπροσπαθήσει για μια νέα εγκυμοσύνη περισσότερο υγιή.
Πως γίνεται η πρόκληση τοκετού για τη διακοπή της εγκυμοσύνης;
Η πρόκληση τοκετού γίνεται με τη χρήση ουσιών όπως οι προσταγλανδίνες, οι οποίες χορηγούνται από το στόμα και από τον κόλπο. Επιπλέον, στη γυναίκα τοποθετείται ενδοφλέβιος ορός με μεγάλες δόσεις οξυτοκίνης, μιας ορμόνης που προκαλεί έντονες συστολές της μήτρας. Σταδιακά αρχίζουν ρυθμικές συστολές της μήτρας οι οποίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την διαστολή του τραχήλου και την έξοδο του κυήματος. Σε αρκετές περιπτώσεις θα πρέπει η γυναίκα να υποβληθεί σε επιπρόσθετη απόξεση του ενδομητρίου για την αφαίρεση υπολειμματικών ιστών από τους υμένες και τον πλακούντα.
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης